ای بار خدای پاک دانای قدیر
دارم به تو حاجتی به فضیلت بپذیر
آن را که به لطف خویش عزت دادی
تا زنده بود به خواریش باز مگیر
< رباعی شمارهٔ ۳۹
رباعی شمارهٔ ۳۷ >