ما مرغ اسیر بی پر و بال توییم
هر جا که روی چون سایه دنبال توییم
گر خسته شدی ز راه، دل مرکب توست
حمال تو و ملک تو و مال توییم
< رباعی شمارهٔ ۴۶
رباعی شمارهٔ ۴۴ >