افسوس که زندگی دمی بود و غمی
قلبی و شکنجه ای و چشمی و نمی
یا جور ستمگری کشیدن هر روز
یا خود به ستمکشی رساندن ستمی
< رباعی شمارهٔ ۵۱
رباعی شمارهٔ ۴۹ >
