تا بر سر ما سایهٔ شاهنشه ماست
کونین غلام و چاکر درگه ماست
گلزار و بهشت و حور خار ره ماست
زیرا که برون ز کون منزلگه ماست
< رباعی شمارهٔ ۱۸
رباعی شمارهٔ ۱۶ >