دریای محیط جرعهٔ ساغر ماست
عالم به تمام گوشهٔ کشور ماست
ما از سر زلف خویش سودا زده ایم
خوش سودائی که دائما بر سر ماست
< رباعی شمارهٔ ۱۹
رباعی شمارهٔ ۱۷ >
