مائیم چنین تشنه و دریا با ماست
اندر همه قطره محیطی پیداست
عشق آمد و بنشست به تخت دل ما
چون او بنشست عقل از آنجا برخاست
< رباعی شمارهٔ ۲۸
رباعی شمارهٔ ۲۶ >
