هر باده که از حضرت الله دهند
بی منت ساقی به سحرگاه دهند
خواهی که کمال معرفت دریابی
از خود بگذر تا به خودت راه دهند
< رباعی شمارهٔ ۱۱۲
رباعی شمارهٔ ۱۱۰ >
