خوش علم شریفی است نکو می جویش
این علم وی است رو از او می جویش
آن زلف نگار ما به دست آر چنان
سودازدگان مو به مو می جویش
< رباعی شمارهٔ ۱۷۸
رباعی شمارهٔ ۱۷۶ >
