ما جمله حروف عالیاتیم مدام
پنهان ز همه به غیب ذاتیم مدام
هر چند کتاب عالمی بنوشتیم
پوشیده ز لوح کایناتیم مدام
< رباعی شمارهٔ ۲۲۵
رباعی شمارهٔ ۲۲۳ >
