گر زان که به ذوق علم ما را دانی
خود را بشناسی و خدا را دانی
گر دُردی درد دل چو ما نوش کنی
آن دُردی درد دل دوا را دانی
< رباعی شمارهٔ ۳۱۲
رباعی شمارهٔ ۳۱۰ >