ساقیا از روی لطف بیکران
ساغر می ده به دست عاشقان
می به زاهد گر دهی ضایع شود
می بخ رندی ده که می نوشد به جان
< دوبیتی شمارهٔ ۲۱۲...
دوبیتی شمارهٔ ۲۱۰... >
