تا از تف آب چرخ افراشتهاند
غم در دل من چو آتش انباشتهاند
سرگشته چو باد میدوم در عالم
تا خاک من از چه جای برداشتهاند
< رباعی شمارۀ ۶۹
رباعی شمارۀ ۶۷ >