پیوسته خرابات ز رندان خوش باد
در دامن زهد و زاهدی آتش باد
آن در صد پاره و آن صوف کبود
افتاده به زیر پای دُردیکش باد
< رباعی شمارۀ ۷۱
رباعی شمارۀ ۶۹ >
