با لاله رخان باغ سرو از سر ناز
میکرد ز شرح قد خود قصه دراز
از باد صبا چو وصف قدت بشنید
ز آوازهٔ قامت تو آمد به نماز
< رباعی شمارۀ ۱۰۴
رباعی شمارۀ ۱۰۲ >