ای آروزی روان وای داروی دل
با گونهٔ تو گونهٔ گل شد باطل
نقش صنم چین به بر توست خجل
بُتگر نکند پیکر نقشت …
< رباعی شمارۀ ۱۱۹
رباعی شمارۀ ۱۱۷ >