هر شب ز غمت تازه عذابی بینم
در دیده به جای خواب آبی بینم
و آنگه که چو نرگس تو خوابم ببرد
آشفتهتر از زلف تو خوابی بینم
< رباعی شمارۀ ۱۳۳
رباعی شمارۀ ۱۳۱ >