دوش از غم هجرت ای بت عهدشکن
چون دوست همی گریست بر من دشمن
از بس که من از عشق تو مینالیدم
تا روز همی سوخت دل شمع به من
< رباعی شمارۀ ۱۴۵
رباعی شمارۀ ۱۴۲ >
