آرام منا، کجاست آرامگه ات
ره سوی تو کو؟ که سوی من باد رهت
زین روی که مه به شب بُوَد، روز رهی
شب گشت در آرزوی روی چو مهت
< رباعی شمارهٔ ۴۶
رباعی شمارهٔ ۴۴ >