یا رب چه خوش است بی دهان خندیدن
بی منت دیده، خلق عالم دیدن
بنشین و سفر کن، که به غایت نیکوست
بی زحمت پا گرد جهان گردیدن
< رباعی شمارهٔ ۱۳۶
رباعی شمارهٔ ۱۳۴ >
