تا کی پی اسباب و تنعم گردی؟
تا چند دَرِ سرای مردم گردی؟
در دایرۀ وجود تو دایره ای ست
زین دایره گر برون روی گم گردی
< رباعی شمارهٔ ۱۶۶
رباعی شمارهٔ ۱۶۴ >
