ای نفس گذشت عمر در حیرانی
خود سیر نمی شوی ز بی سامانی
نه لذت زندگی خود می یابی
نه راحت مردگی تن میدانی
< رباعی شمارهٔ ۱۸۵
رباعی شمارهٔ ۱۸۳ >
