آن تو کوری نه جهان تاریکست
آن تو کری نه سخن باریکست
گر سر این سخنت نیست برو
روی دیوار و سرت نزدیکست
< شمارهٔ ۱۹ - در هجای ...
شمارهٔ ۱۷ >