چون ز بد گوی من سخن شنوی
بر تو تهمت نهم ز روی خرد
گویم ار تو نبودیی خرسند
او مرا پیش تو نگفتی بد
< شمارهٔ ۵۴ - در رثای ...
شمارهٔ ۵۲ >