Logo




 

شمارهٔ ۱۳۹

منم آن مفلسی که کیسهٔ من

ندهد شادیی به طراران

سیم در دست من نگیرد جای

چون خرد در دماغ می خواران

مستی از صحبتم بپرهیزد

همچو خواب از دو چشم بیماران

من چنین آزمند نومیدم

از تو ای قبلهٔ نکوکاران

کافتاب امید را به فلکی

خشکسال نیاز را به باران