هر که چون کاغذ و قلم باشد
دو زبان و دو روی گاه سخن
همچو کاغذ سیاه کن رویش
چون قلم گردنش به تیغ بزن
< شمارهٔ ۱۵۲
شمارهٔ ۱۵۰ >