تا این دل من همیشه عشق اندیشست
هر روز مرا تازه بلایی پیش ست
عیبم مکنید اگر دل من ریشست
کز عشق مراد خانه ویران بیشست
< رباعی شمارهٔ ۶۴
رباعی شمارهٔ ۶۲ >
