گه در پی دین رویم و گه در پی کیش
هر روز به نوبتی نهیم اندر پیش
در جمله ز ما مرگ خرد دارد بیش
هستیم همه عاشق بدبختی خویش
< رباعی شمارهٔ ۲۲۹
رباعی شمارهٔ ۲۲۷ >