تا دید هوات در دلم غایت عشق
در پیش دلم کشید خوش رایت عشق
گر وحی ز آسمان گسسته نشدی
در شان دل من آمدی آیت عشق
< رباعی شمارهٔ ۲۴۰
رباعی شمارهٔ ۲۳۸ >
