با چهرهٔ آن نگار خندان ای گل
بیرون نبری زیره به کرمان ای گل
بیهوده تن خویش مرنجان ای گل
هان چاک مزن بر به گریبان ای گل
< رباعی شمارهٔ ۲۵۷
رباعی شمارهٔ ۲۵۵ >