گیرم ز غمت جان و خرد پیر کنم
خود را ز هوس ناوک تقدیر کنم
بر هر دو جهان چهار تکبیر کنم
شایستهٔ تو نیم، چه تدبیر کنم
< رباعی شمارهٔ ۲۸۰
رباعی شمارهٔ ۲۷۸ >
