ای چون شکن زلف تو پشتم خم خم
وی چون اثر خلق تو صبرم کم کم
در مهر و وفایت آزمودم دم دم
با این همه تو بهی و آخر هم هم
< رباعی شمارهٔ ۲۸۲
رباعی شمارهٔ ۲۸۰ >
