از آمدنم فزود رنج بدنم
از بودن خود همیشه اندر محنم
وز بیم شدن باغم و درد حزنم
نه آمدن و نه بدن و نه شدنم
< رباعی شمارهٔ ۲۸۳
رباعی شمارهٔ ۲۸۱ >
