چون می دانی همه ز خاک و آبیم
امروز همه اسیر خورد و خوابیم
در تو نرسیم اگر بسی بشتابیم
سرمایه تویی سود ز خود کی یابیم
< رباعی شمارهٔ ۲۹۰
رباعی شمارهٔ ۲۸۸ >
