ای بی سببی همیشه آزردهٔ من
و آزردن تو ز طبع تو پردهٔ من
بر چرخ زند بخت سراپردهٔ من
گر عفو کنی گناه ناکردهٔ من
< رباعی شمارهٔ ۳۲۹
رباعی شمارهٔ ۳۲۷ >
