تیرت چو ره نشان پران گیرد
هر بار نشان زخم پیکان گیرد
از حیرت آن قدرت بخت اندازی
مردم لب خود بخش به دندان گیرد
< رباعی شمارهٔ ۲۴
رباعی شمارهٔ ۲۲ >
