ای کریمی که در عطا دادن
خاک پایت مرا به سر تاجست
جان شیرین من به تلخ چو آب
به سر تو که نیک محتاجست
< شمارهٔ ۴۴ - در هجا گ...
شمارهٔ ۴۲ >
