گفتم آن تو نیست خواجه صلاح
گفت چه گفتم آن دو خلقانت
گفت چون نیست گفتم از پی آنک
گر بدو نافذست فرمانت
چون گذاری که بر زند هر روز
قلتبانی سر از گریبانت
< شمارهٔ ۱۳۳ - در قناع...
شمارهٔ ۱۳۱ - صفیالد... >