یکی و پنج و سی وز بیست نیمی
وگر قدرت بود فرسنگکی چند
چو زین بگذشت و ما و مطرب و می
گناه از بنده و عفو از خداوند
< شمارهٔ ۲۰۹ - در مدیح...
شمارهٔ ۲۰۷ - شراب خو... >
