دوش مهمان خواجهای بودم
اینت نامردمی و اینت سگی
دوش تا روز هردو نغنودیم
او ز سیری و من ز گرسنگی
< شمارهٔ ۴۸۴ - در شکای...
شمارهٔ ۴۸۲ - در شکای... >
