با دل گفتم چو یار بی فرمانست
این صبر هوس پختن بیپایانست
دل گفت نفس مزن که تدبیر آنست
هم پختن این هوس که نتوان دانست
< رباعی شمارهٔ ۵۹
رباعی شمارهٔ ۵۷ >
