آن کو به من سوخته خرمن نگرد
رحم آرد اگر به چشم دشمن نگرد
آنرا که به عشق رغبتی هست کجاست
تا رنجه شود نخست و در من نگرد
< رباعی شمارهٔ ۱۳۱
رباعی شمارهٔ ۱۲۹ >
