چون روز علم زد به حسامت ماند
چون یک شبه ماه شد به جامت ماند
تقدیر به عزم تیزکامت ماند
روزی به عطا دادن عامت ماند
< رباعی شمارهٔ ۱۶۴
رباعی شمارهٔ ۱۶۲ >
