ما را بجز از نیاز هیچ چیز نماند
در کیسهٔ عقل نقد تمییز نماند
گه گاه به آب دیده دلخوش شدمی
چندان بگریستم که آن نیز نماند
< رباعی شمارهٔ ۱۶۹
رباعی شمارهٔ ۱۶۷ >
