نایی بر من به خانهای شورانگیز
وانگه که بیایی به هزاران پرهیز
چون بنشینی خوی بدت گوید خیز
ناآمده بهتری تو چون دولت تیز
< رباعی شمارهٔ ۲۵۰
رباعی شمارهٔ ۲۴۸ >
