من غره به گفتار محال تو شدم
زان روی سزای گوشمال تو شدم
وین طرفه که آزمود صد بار ترا
هم باز به عشوه در جوال تو شدم
< رباعی شمارهٔ ۲۹۶
رباعی شمارهٔ ۲۹۴ >
