زلف تو، اگر فزود، اگر کاست خوشست
قد تو اگر نشست، اگر خاست خوشست
پیوسته حدیث قامتت میگویم
زیراکه مرا با سخن راست خوشست
< رباعی شمارهٔ ۳۲
رباعی شمارهٔ ۳۰ >
