شد در پی اوباش چو ننگیش نبود
در خوی و سرشت ساز و سنگیش نبود
ایشان چو شدند سیر و ترکش کردند
آمد بر من ولیک رنگیش نبود
< رباعی شمارهٔ ۸۹
رباعی شمارهٔ ۸۷ >
