وقت سحر است خیز ای مایه ناز
نرمک نرمک باده خور و چنگ نواز
کانها که بجایند نپایند بسی
و آنها که شدند کس نمیاید باز
< رباعی شمارهٔ ۱۱۴
رباعی شمارهٔ ۱۱۲ >