بر شاخ امید اگر بری یافتمی
هم رشته خویش را سری یافتمی
تا چند ز تنگنای زندان وجود
ای کاش سوی عدم دری یافتمی
< رباعی شمارهٔ ۱۶۶
رباعی شمارهٔ ۱۶۴ >