هر راحت و لذتی که خلاق نهاد
از بهر مجردان آفاق نهاد
هر کس که زطاق منقلب گشت بجفت
آسایش خویش بر دو بر طاق نهاد
< رباعی شمارهٔ ۱۸۸
رباعی شمارهٔ ۱۸۶ >
